ارتباط بین تجزیه مصرف انرژی و ارزش افزوده صنعتی در ایران 1386-1346

بخش صنعت یکی از بخش های مهم و حیاتی در اقتصاد هر کشوری محسوب می شود، به طوری که حیات، سیاسی و اقتصادی هر کشوری وابسته به تولیدات صنعتی است. بخش صنعت، سهم عظیمی از ارزش افزوده و اشتغال کشور را به خود اختصاص داده است. با توجه به اهمیت بخش صنعت در اقتصاد، توسعه این بخش به منظور شتاب دادن به رشد اقتصادی جزء اهداف اصلی برنامه ریزان اقتصادی بوده است. دستیابی به اهداف مورد نظر در بخش صنعت نیازمند استفاده از عوامل تولید بیشتر و همچنین شناسایی عوامل موثر و تأثیر گذار بر تولیدات این بخش می باشد. انرژی از عوامل اصلی تولید صنعتی است که بر تولیدات بخش صنعت تأثیر مستقیم و غیر مستقیم دارد. لذا بررسی ارتباط بین مصرف انرژی با تولیدات بخش صنعت از اهمیت خاصی برخوردار است. اما اغلب تحقیقات انجام شده در زمینه بررسی روابط بین مصرف انرژی با تولیدات صنعتی در داخل با استفاده از داده های کل انرژی انجام شده است. در این تحقیق ما به دنبال بررسی رابطه مصرف انرژی های برق- نفت-گاز طبیعی با تولیدات صنعتی هستیم تا تأثیر انواع انرژی مصرفی بر تولیدات بخش صنعت مشخص گردد. در این مطالعه رابطه علیت بلند مدت و کوتاه مدت بین ارزش افزوده بخش صنعت و مصرف انرژی های نفت و فرآورده های نفتی، برق و گاز مورد آزمون قرار گرفته و نتایج نشان دهنده وجود ارتباط علیت یک طرفه کوتاه و مدت و بلند مدت از مصرف حامل های انرژی به ارزش افزوده بخش صنعت است. همچنین در این مطالعه تابع تولید بخش کشاورزی در حضور انواع حامل های انرژی و نیروی کار و سرمایه تخمین زده شد و ضرایب به دست آمده نشان داد کشش ارزش افزوده بخش صنعت نسبت به مصرف نفت و فرآورده های نفتی در مقایسه با کشش آن نسبت به مصرف گاز و برق بیشتر می باشد.